Telegraaf-columniste verklaart moslims ‘onmensen’

Nausicaa werkt geraffineerd toe naar haar vooringenomen conclusie

Vluchtelingen en migranten zijn mensen als iedereen. Niet allemaal zielige kindjes, hartaangrijpend ontzield aangespoeld op een strand. Geen heiligen. Er zijn ook klootzakken bij. Zelfs aanranders en verkrachters, zo blijkt uit de schokkende berichten rond het aanranden van vrouwen in Keulen op oudejaarsavond.

Mensen zoals iedereen, in alle soorten en smaken. Goede en kwade. Van rechtse opiniekletsers mag je dat niet zeggen. Mag niet. Dat is taboe. Je zou problemen ontkennen, je kop in het zand steken, de ‘waarheid’ niet onder ogen willen zien. Het is voor hen onacceptabele nuance. Die redenatie komt steeds weer terug.

Volgens de huidige rechtse politieke correctheid móet je onderscheid maken naar religie en afkomst. Dat doet er volgens hen toe. Op zich logisch dat zij daar maar op blijven hameren. Het is een legitimatie van het rechts-radicale narratief.

Volgens Telegraaf-kwebbel Nausicaa Marbe is het Keulse schandaal er een bewijs van dat westerse vrijheden sneuvelen met de komst van islamitische, Arabische migranten. Dat lijkt redelijk door de geraffineerde manier waarop zij naar die conclusie toewerkt. Maar lees haar column eens van achter naar voren.

Massapsychologie

Begin met Marbes stelling dat veel vrijheden niet meer vanzelfsprekend zijn, los van waardoor dat dan zou komen. Is dat een waarheidsgetrouwe weergave van de werkelijkheid? Zijn onze vrijheden ooit wél vanzelfsprekend geweest?

Nee, nooit. Nou goed, de euforie in de tweede helft van de jaren negentig zal menigeen de idee van ‘een nieuwe tijd’ hebben gegeven. De maatschappij was ‘af’, dacht men. Frits Bolkestein jubelde dat een tweede Gouden Eeuw aanbrak.

Dat is wetenschappelijk onderzocht. Het is geen normale toestand. Aan het eind van een eeuw zien we altijd een economische, sociale en culturele opleving. Laat staan aan het einde van een millennium. Massapsychologie. Zo’n bubbel spat daarna uiteen en wordt gevolgd door ontnuchterende crises; onrust, recessie.

Nee dus. Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog is het verwerven van de individuele vrijheden om te leven zoals eenieder dat wil, een onophoudelijke en hardvochtige strijd geweest. Die strijd is helemaal niet ten einde gekomen. Onze verworvenheden zijn nooit vanzelfsprekend geworden. Marbe verzint het.

De emancipatie van vrouwen en homoseksuelen. Het uitbannen van racisme. We zijn er nog lang niet klaar mee. De strijd wordt bovendien door elke generatie opnieuw gevoerd, aangepast aan het tijdsgewricht, nieuwe technologieën en culturele veranderingen. In de kern gaat het om dezelfde strijd.

Onmensen

De emancipatie en de broodnodige verlichting binnen de islam is er in onze tijd prominent onderdeel van. Het is echter werkelijk je kop in het zand steken en de waarheid ontkennen, als je doet alsof die strijd exclusief of specifiek islamitisch is.

Malala Yousafzai, de vrouwen op het plein in Keulen, de slavinnen van Daesh in Syrië en Irak. Ze zijn evident verbonden met het traditionele feminisme. En met de strijd van joden tegen het vervloekte antisemitisme. En met die van homo’s. En ja, ook met die van mensen die van het stereotype Zwarte Piet af willen. Enzovoort.

Rechtse opiniekletsers pick and choose als het gaat om het verdedigen van onze vrijheden. In De Telegraaf, op sites als GeenStijl, Jalta en nog zo wat, wordt driftig geraaskald over moslims alsof het aliens zijn. ‘Onmensen’, noemt Marbe ze. Wellicht kan haar krant er de volgende keer een plaatje van ratten bij plaatsen?

De rechtse gevestigde orde die het politieke en maatschappelijke debat in Nederland al jaren beheerst met taboes en hokjesgeest, gebruikt dergelijke offensieve taal graag. Ze hebben het nodig om redeloosheid te verhullen. De provocatie niet om wakker te schudden, maar als masker voor een eigen gebrek.

Let wel, het uiten van woede over, en afkeer van, vrouwenmisbruik vereist en rechtvaardigt harde en provocatieve woorden. Maar gebruik je ze selectief of arbitrair dan verliezen ze hun volle betekenis en roep je er sentimenten mee op die onze strijd voor emancipatie en verlichting slechts schade berokkenen.

Video: Freiheit