Balkenende zei vandaag in het lijsttrekkersdebat op Radio 1 dat de politiek de handen af moet houden van de hypotheekrenteaftrek. En tijdens eventuele coalitieonderhandelingen is dit voor het CDA een breekpunt. “Misplaatste stoerheid” vond Rutte. Het poldertijdperk is al lang uit zicht.
Ooit stond Nederland bekend om zijn poldermodel. Zo veel mensen, zo veel wensen. Dus werd er gezocht naar een compromis. Er werden niet altijd spijkers met koppen geslagen, maar daar stond tegenover dat er altijd ruimte was voor overleg. En uiteindelijk vonden de partijen elkaar dan ergens in het midden.
Deze vorm van politiek bedrijven hebben we in Nederland al een tijdje achter ons gelaten, maar de inmiddels gooien partijen de deur definitief dicht. Al vóór er verkiezingen zijn geweest en al vóór duidelijk is wie aan de onderhandelingstafel gaat zitten, geven partijen al aan waar sowieso niet over te praten valt. Natuurlijk, als partij moetje aangeven waar je voor staat. Maar is er überhaupt een coalitie mogelijk als elke partij van haar stokpaardje een breekpunt maakt?
