Klaagtirade van managers en deskundigen: Artsen doen het niet zoals wij willen
De bezuinigingen op de AWBZ werken averechts. Er is een explosie in de vraag om zware zorg. Dat schrijft de Volkskrant. De indicaties van chronisch zieken worden steeds vaker van ‘licht’ veranderd in ‘zwaar’, waardoor ze recht op langdurige zorg houden.
‘Je hebt lieve hulpverleners die proberen het voor de patiënt zo gunstig mogelijk te maken’, zegt gezondheidseconoom Guus Schrijvers in de krant. Daardoor zijn de kosten van de wet waarin de langdurige zorg is geregeld, de AWBZ, explosief gestegen.
In de periode 2009-2012 is het aantal ouderen, chronisch zieken en gehandicapten met een ‘geringe zorgbehoefte’ gedaald. Het aantal aanvragen voor zwaardere zorg steeg met 50 procent naar 118 duizend. De kosten liepen op met 37 procent naar 3,6 miljard euro.
Het ministerie, de toezichthouder, patiëntenorganisaties en zorginstellingen hebben geen sluitende verklaring voor de snelle aanwas. Lees meer op volkskrant.nl
Zorgmanagers moeten hun werk beter doen in plaats van te klagen over artsen
Het lijkt er sterk op dat het hele bureaucratische systeem van indicatiestellingen failliet is. Artsen realiseren zich kennelijk dat ze een patiënt met een lichte indicatie die niet zonder zorg kan, nu beter een zware indicatie kunnen geven. Zodat de zorg die in dat individuele geval nodig is niet wegvalt. Artsen zijn de enigen die dat kunnen beoordelen.
Managers kunnen dat niet. Die doen er volgens mij dan ook beter aan om het bureaucratische systeem – waar ze zelf voor verantwoordelijk zijn – aan te pakken, in plaats van in de krant te klagen over artsen die hun werk gewoon zo goed mogelijk doen.
Dat de bureaucratie faalt is niet de schuld van artsen en patiënten. Een stelsel waarin individuen ingedeeld moeten worden in categorieën kan sowieso nooit sluitend zijn.
Men zal denk ik steeds meer moeten kijken naar individuen. Hoe? Dat is vast en zeker ingewikkeld, maar dat is precies het werk van die managers. Daar krijgen zij heel goed voor betaald. Het is volgens mij niet de taak van managers om artsen te bevoogden, laat staan belemmeren, in de zorg voor patiënten.
