Waarom eindigt een discussie over de herinvoering van de gulden, bij ons, altijd op een patatje met?
Met het onderzoek dat Geert Wilders heeft laten uitvoeren naar de kosten van de euro zou hij slechts een mening hebben gekocht. Boze tongen beweren dat de conclusie van het onderzoek, uitgevoerd door het eurosceptische Lombard Street Research, al vast stond alvorens daadwerkelijk research was gedaan. De LRS moest de op valse sentimenten gestaafde weemoed naar de gulden voorzien van een overtuigend rapport.
Het rapport dat met veel bombarie was aangekondigd maar met oer-Hollandse knulligheid werd gepresenteerd op een maandagmiddag, strategisch na de eerste vergaderingen over de vermeende miljardenbezuiniging, was duidelijk: ‘gulden weer invoeren is goedkoper dan doormodderen met de euro.’
Sceptici en vermeende experts waren na afloop van de presentatie echter eensgezind en kristalhelder: de onderbouwing in het Lombardrapport voor kosten/opbrengsten van unilateraal vertrek van NL is uiterst mager, zeg maar nihil’. En ook de minister-president moest toegeven dat hij ‘nog niet overtuigd’ was.
Uiteraard blijft de PVV volharden in het standpunt dat de Nederlander de gulden terug wil en zou het liefst zien dat er een referendum wordt gehouden. Uit onderzoek zou inmiddels blijken dat, mocht het referendum er komen, een slordige tweederde van de Nederlanders tegen de herinvoering van de gulden zou stemmen.
Uiteraard bevinden de meeste eurosceptische kiezers zich in het verdomhoekje van populistisch Nederland. Hoewel ik weinig sympathie voel bij de SP of de PVV raakt de guldendiscussie ook bij ons thuis een gevoelige snaar. In mijn eigen bescheiden peiling onder 2 kiezers blijkt dat de gulden nog altijd kan rekenen op warme herinneringen. ‘Toen een patatje met nog 2 gulden was’, dat waren nog eens tijden! En zelfs de economische geschoolde (veel jongere) wederhelft van mij moest toegeven overtuigd te zijn van het feit dat met de komst van de euro alles duurder is geworden. Om ons oordeel in perspectief te plaatsen, zij wist niet (meer) wat een rijksdaalder was en de neuroot die ik ben vermenigvuldigt nog altijd alle grote uitgaven keer 2 (,20371).
De vraag is nu natuurlijk wat hiervan de oorzaak is. Valt dit te scharen onder het kopje chauvinisme is oké, maar met mate of zit er meer achter? Waarom zit dat patatje zo diep, en is die werkelijk zoveel duurder geworden met en door de komst van de euro? Trouwens, in hoeverre heeft onze premier gelijk dat de gulden zou zijn ‘kapot gespeculeerd’?
Misschien heeft Geert wel gelijk als hij stelt dat de gulden een sterke munt was, die ons ‘decennia lang fantastisch heeft gediend’. De PVV-leider lijkt ervan overtuigd dat de euro door belanghebbende via zogenaamde ‘bangmaakrapporten’ in een zetel wordt gehouden. Tegelijkertijd kan ik mij niet aan de indruk ontrekken dat veel te maken heeft met een sterke drang naar het verleden. In dat kader hoop ik dat Wilders snel ook voor de herinvoering van de negerzoen, de Postbank, Ajax terug aan de top, de Fabeltjeskrant en de PTT post zal pleiten.
