PVV haalt uit naar nieuwe VVD-PvdA-coalitie: ‘Als mensen nog harder worden gepakt dan we dachten, dan verdient dit kabinet het niet om ook maar één dag te regeren’
Met een tamelijk overspannen als-dan redenatie dreigde Geert Wilders (PVV) zaterdag met een motie van wantrouwen tegen het komende kabinet van VVD en PvdA. Aanleiding voor Wilders’ uitbarsting zijn koopkrachtplaatjes die RTL Nieuws vrijdag publiceerde.
Als die koopkrachtcijfers, waaruit zou blijken dat grote groepen er meer op achteruit gaan dan eerder gedacht, werkelijkheid worden, zegt de PVV het vertrouwen in de regering meteen op. Dat is krom, want die plaatjes kennen we pas op Prinsjesdag volgend jaar.
Het kabinet is nog niet beëdigd, er is geen wetsvoorstel, de plannen zijn nog niet uitgewerkt. Er is enkel een voornemen, maar Wilders dreigt nu al met een motie van wantrouwen. Zo’n motie heeft politiek gezien geen zin, zal geen steun krijgen in de Tweede Kamer, en is op drijfzand gebaseerd. Waarom doet Wilders het dan toch?
Politieke spelletjes
Wilders speelt in op de onrust die, met name onder rechtse kiezers, is ontstaan. Door de rel aan te wakkeren probeert hij de VVD, zijn directe concurrent, zo veel mogelijk te beschadigen. Dat zo’n motie feitelijk zinloos is maakt dus niet uit, het gaat om negatieve beeldvorming. Zo werkt de politiek. Dirty games. Wilders speelt ze als geen ander.
Als Wilders echter zo hard tekeer gaat dat het ongeloofwaardig wordt, loopt hij de kans twijfelende VVD-kiezers naar CDA of D66 te jagen, in plaats van hen naar de PVV te trekken. Bovendien blijft het de komende tijd bij peilingen. Die kunnen erg grillig zijn.
Middenkiezers willen niet enkel een proteststem laten horen. Ze willen invloed op het beleid. Het nieuwe kabinet zal eerder rekening houden met wensen van bijvoorbeeld het CDA omdat die partij in de Eerste Kamer een cruciale rol kan spelen.
Aan de andere kant van het politieke spectrum zien we de SP een soortgelijke strategie als de PVV volgen, maar dan met als doel de PvdA te beschadigen. Bij de SP leggen ze de nadruk op hun idee dat de hoogste inkomens in de plannen te weinig zouden inleveren, en positioneren ze zichzelf als de ware hoeders van middengroepen.
Backbenchers als Paul Ulenbelt (SP) herhalen de spin dat Mark Rutte tijdens de campagne leugentjes vertelde, en proberen dit frame nu aan Diederik Samsom te koppelen. Ze spelen hierbij bewust op de persoon, niet op de partij of de inhoud.
Zowel SP als PVV proberen het wantrouwen onder de bevolking tegenover de nieuwe regering al voor het aantreden zo veel mogelijk op te fokken. Ze willen een negatief beeld creëren om hun electorale concurrenten maximaal te beschadigen.
CDA en D66 zijn ook zeer kritisch. Hoewel ze een hard hoofd hebben in de discussie over de zorgpremie hoor je ook redelijke geluiden als: ‘we wachten het voorstel af, we zullen zien’. Ook dat is strategie, want zij willen de komende jaren invloed op het regeringsbeleid uitoefenen. Dat zit bij hen meer in de genen dan bij de protestpartijen SP en PVV.
Vertrouwen
Het vertrouwen in de politiek was, is en blijft laag. Dat blijkt telkens weer uit grote onderzoeken. Politieke spelletjes, chaos, ruzies en onduidelijkheid lijken dat vertrouwen alleen maar verder te ondermijnen. Dat is niet nodig.
Als mensen beter geïnformeerd worden kunnen ze beter door alle misleidende spin en retoriek heen kijken. De behoefte aan informatie is er zeker. Mensen willen begrijpen welke keuzes gemaakt worden, en waarom. Mensen willen weten wat er gebeurt.
Naast de verantwoordelijkheid van politici om hun plannen in begrijpelijke woorden, duidelijk uit te leggen, ligt daar een essentiële opdracht voor de journalistiek. Veel nieuwssites, dagbladen en actualiteitenrubrieken berichten momenteel over de onrust over de zorgplannen. Sommige media wakkeren de onrust zelfs actief aan.
Het is even zoeken naar een objectieve, begrijpelijke en beknopte uitleg over de werkelijke politieke situatie, zoals deze nu is, maar ik heb een goeie gevonden. Dominique van der Heyde (NOS): De echte onderhandelingen over de zorgpremies moeten nog komen.
Als je in het hart van de kiezers van PvdA en de VVD kijkt, denk ik dat geen van beiden deze combinatie wilde. Nu kunnen ze hun achterban vertellen dat het de schuld is van die andere partij als ze een voor hun club onwelgevallige maatregel moeten verdedigen. Deze combi kan nooit lang duren.
jullie moeten niet geertje geloven hij praat alleen maar gebaken lucht