CDA geagiteerd na ministeriële kaping partijprofiel • Buma reageert op Plasterk
Minister Plasterk van Binnenlandse Zaken startte gisteren in De Telegraaf een klein fatsoensoffensief. Hij riep ouders op hun kroost beter op te voeden. Plasterk deed zijn uitspraken vooruitlopend op een rapport over geweld tegen ambtenaren.
Bij het CDA reageert men geagiteerd. Het gezin als hoeksteen van de samenleving, respectvolle omgangsvormen, normen en waarden; het zijn hún oude stokpaardjes. CDA-leider Sybrand van Haersma Buma plaatst vraagtekens bij Plasterks pleidooi.
Buma vindt dat Plasterk boter bij de vis moet leveren, en bezuinigingen op onder meer schoolboeken, kinderopvang, jeugdzorg en centra voor jeugd en gezin moet terugdraaien. ‘Dat zijn allemaal dingen die samen een goed gezinsbeleid maken, waarbinnen ouders hun kinderen ook kunnen opvoeden’, aldus de CDA-leider.
Volgens mij is Plasterks appèl nogal een open deur, en ik twijfel aan de effectiviteit. Als een politicus die roept om meer normen en waarden veel invloed zou hebben, dan hadden we na de Balkenende-jaren toch zeker in een idyllisch paradijs moeten leven. In een Anton Pieckerige utopie waarin iedereen van spruitjes houdt omdat ze zo gezond zijn.
Het aantal geweldsincidenten loopt de laatste jaren weliswaar terug, maar de incidenten die plaatsvinden zijn steeds ernstiger. Het is een ontwikkeling die we ook in de ons omringende landen zien. Of het nou een gewapende overval is of het doodtrappen van een grensrechter, je maakt mij niet wijs dat enkel een betere opvoeding het antwoord is.
Goed dat Plasterk het nog een keer zegt, dat wel. Maar ik vind het te eendimensionaal. Hoe versterken we de gemeenschapszin in Nederland zonder dat het op een belerend toontje door een politicus moet worden afgedwongen? De basis hebben we al lang. Zie wat er in Nederland gebeurt op Koninginnedag of als het Nederlands Elftal speelt.
Het kan natuurlijk niet iedere dag feest zijn, maar bij die veranderingen horen volgens mij positieve sentimenten. Trots, optimisme en – kan ik dit in 2013 nog schrijven – tolerantie en verdraagzaamheid. Die zitten in ons allemaal, maar komen er volgens mij niet uit als een politicus, in een verwoedde poging tot daadkracht, met zijn vuist op tafel slaat.
Als ik Buma zo benauwd zie reageren op Plasterk dan denk ik: politics as usual. Kibbelen en kissebissen. Elkaar ongemeende complimenten geven. Een discussie met opzichtige strategieën en wat kapot geoefende slogans verengen tot politiek eigenbelang.
Is dat de manier waarop de ouders van Nederland met elkaar, en met de leerkrachten van hun kinderen, moeten omgaan? Is dat het goede voorbeeld geven aan onze jeugd?
Het oppoetsen van de oude Balkenende-agenda zet geen frisse toon in dit debat. Politici die denken dat dát genoeg is, kunnen tijdens het volgende reces beter een gezellig brainstormweekend organiseren om te werken aan hun ideeënarmoede. Of ga met z’n allen naar een wedstrijd van het Nederlands Elftal! Of huur een boot op Koninginnedag!
CDA zet vraagtekens bij appèl Plasterk
