Mona Keijzer wil niet met een roze bril op naar vijftig jaar geleden kijken
Mona Keijzer (afbeelding), de nummer 2 van het CDA, reageerde vandaag op de plannen die staatssecretaris Martin van Rijn van Volksgezondheid heeft met de mantelzorg.
‘Hoe deden we dat vroeger dan? Vroeger zorgden we toch ook voor elkaar? Voor onze gehandicapten, kinderen? Onze opa’s en oma’s woonden toch gewoon bij ons in? Dat kan nu toch ook weer? Ik hoor deze zinnen vaak. Met een roze bril op kijken sommige mensen vijftig jaar terug in de tijd’, zo schrijft Keijzer op de CDA-site.
Zij is ontevreden over de visie van Van Rijn: ’Ik kom in ieder geval tot de conclusie dat deze brief bij lange na de beloften niet nakomt. Er wordt weer vooral veel beleid aangekondigd. De Van Rijn-werkwijze: duidelijkheid beloven in een brief. En als die brief er is, daar weer nadere brieven en beleidsplannen in aankondigen’, aldus Keijzer.
Het CDA pleit voor de invoering van een zogenaamde zorgtegoedbon. Een dergelijk systeem van vouchers wordt in Amerika door rechtse politici geopperd als goedkoper alternatief voor het veelbesproken zorgbeleid van Obama. Markt versus collectiviteit.
Hoe werkt het? Ouderen, gehandicapten en chronisch zieken krijgen dan van hun gemeente een tegoedbon en daarmee moeten ze zelf op een vrije, commerciële markt hun zorg gaan inkopen. Het idee is dat de concurrentie op die markt tot lagere prijzen leidt.
In de VS is veel kritiek op het voucherplan omdat private aanbieders meer kosten maken, en daarbij ook nog winst moeten maken om in de vrije markt te kunnen overleven.
Zo’n bonnensysteem werkt in theorie goed om de uitgaven van de overheid te beperken. Maar met de vergrijzing stijgt de vraag alleen maar, en als de totale uitgaven niet meestijgen, zullen zorgbehoevende mensen in de praktijk steeds minder gaan inkopen.
Het CDA-plan is evenzeer een bezuiniging, maar daarnaast ook een systeemverandering om meer marktwerking in de zorg te bereiken, en de overheid verder terug te laten treden.
Wat zou het resultaat zijn van het CDA-voucherplan?
Rijkere mensen zullen hun voucher gebruiken als een supplement, een kortingsbon, om hun zorgkosten te betalen. De gemiddelde oudere (leeft van AOW met een klein aanvullend pensioen) zal duurdere zorg in dit systeem moeilijker kunnen betalen.
Dan moet er alsnog vaker een beroep worden gedaan op familieleden, vrienden en buren. Oftewel: mantelzorg. Dat wil Van Rijn ook, maar hij zegt dat eerlijk. Hij wil het echter reguleren en heeft verzekerd dat lijfsgebonden zorg er niet onder zal vallen.
De ideologische keuze van het CDA om minder vanuit de overheid te regelen, meer aan private partijen te laten, is voor rechtse en liberale kiezers best te verantwoorden. Keijzer kan in haar argumentatie dus beter stoppen met verbloemende taal over mantelzorg, en meer, en vooral duidelijker, inspelen op de ideeën van rechts-liberale kiezers.
