Wiegel in verwarring: waar is de oude politiek gebleven?

Conservatieven eisen dichtgetimmerde regeerakkoorden en machteloze oppositie

De nieuwe politiek waarbij het kabinet met open voorstellen naar de Eerste en Tweede Kamer stapt om compromissen te sluiten en meerderheden te vinden, kan niet op ieders goedkeuring rekenen. Veel mensen, met name conservatieve praathoofden, missen de oude politiek van dichtgetimmerde regeerakkoorden en machteloze oppositiepartijen.

VVD-mastodont Hans Wiegel doet vandaag ook een duit in het zakje. In NRC Handelsblad pleit hij voor een tussenformatie met CDA en D66. Volgens Wiegel zouden een stuk of vier ministers vervangen kunnen worden om zo een coalitie te kunnen vormen die ook in de Eerste Kamer een meerderheid heeft. Ook de ChristenUnie noemt hij als een optie.

De uitspraken van het conservatieve orakel moeten we in perspectief plaatsen. In december zei hij bij de presentatie van een boek over de gedoogrol van de SGP tijdens het vorige kabinet al dat hij de invloed van het CDA en de SGP op het beleid mist. Wiegel lijkt dus niet zozeer te pleiten voor meer stabiliteit als wel voor verrechtsing van het beleid.

Volkskrant.nl heeft vandaag een poll online gezet met de vraag of het tijd is om opnieuw te gaan formeren om tot een kabinet te komen dat ook in de Eerste Kamer kan rekenen op een meerderheid. Aantekenend dat zo’n poll niet representatief is, met ongeveer 2000 stemmen is 58 procent het eens met die stelling, tegen 42 procent oneens.

Een rare ontwikkeling want na jarenlang gezeur over dichtgetimmerde regeerakkoorden, lamme oppositie en gebrek aan uitgestoken handen, ontstaat er eindelijk een politieke praktijk waarin de oppositie wel echte macht kan uitoefenen, en de regering niet stug wetsvoorstellen doorduwt met gedisciplineerde meerderheden in beide Kamers.

Het is dan ook zeer de vraag of D66, CDA of ChristenUnie zitten te wachten op zo’n tussenformatie. Hun positie is nu veel vrijer. Ze kunnen zich binden aan regeringsbeleid waar ze het mee eens zijn, en oppositievoeren tegen voorstellen waar ze geen trek in hebben. Een win-win-situatie zou de oude politiek dat vroeger genoemd hebben.