• Harder snijden in zorg, sociale zekerheid en gepensioneerden
• Rechts miniverbond wil VVD verleiden en PvdA voor het blok zetten
Een rechts monsterverbond dient zich aan. Nou ja monster… met 25 zetels in de Tweede Kamer is dit eigenlijk een piepend muizenverbond. CDA en D66 trekken samen op bij de gesprekken met het kabinet over een nieuw belastingstelsel.
De belastingherziening gaat jaren duren en moet breed gesteund worden. De financieel woordvoerders van alle partijen praten vandaag met minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem en zijn staatssecretaris Eric Wiebes. Alles wat er nu gebeurt is dus partijpolitieke profilering. Er worden geen knopen doorgehakt.
De afgelopen weken is er in de achterkamertjes intensief contact geweest tussen politici van CDA en D66. Dat heeft geleid tot een ‘inhoudelijke overeenkomst’. Niet echt schokkend nieuws. Op sociaaleconomisch vlak (zeg maar: de portemonnee van de burger) is al lang duidelijk dat er weinig verschil is tussen CDA en D66.
De twee dienen veelvuldig samen moties in. Daarmee proberen zij sociale PvdA-punten uit de plannen geschrapt te krijgen, en het kabinetsbeleid naar rechts te trekken. Het muizenverbond dat zij nu sluiten is daar ook op gericht.
In het kabinet is afgesproken dat de lastenverlichting de komende jaren betaald zal worden uit meevallers. Dus niet door extra te bezuinigen op zaken als de zorg en de sociale zekerheid. Voor de PvdA is dit een heel belangrijk punt. PvdA-leider Diederik Samsom wil dat iedereen merkt dat het beter gaat.
Bij de VVD wil men eigenlijk ook meer bezuinigen, maar dit is duidelijk een punt dat de PvdA heeft binnengehaald. CDA en D66 zien dus een kans om te stoken.
De CDA/D66-muizen gedragen zich zelfverzekerd. Er waait een rechtse wind in Nederland en in de aanloop naar de Provinciale Statenverkiezingen staan de twee er goed voor. Hun strategie is gericht op profilering tegenover het kabinet.
D66-voorman Alexander Pechtold pleit al een jaar, herhaaldelijk, voor meer bezuinigingen op de zorg en de zekerheid van mensen. CDA-leider Sybrand Buma diende vorige maand een tegenbegroting in waarin zo hard gesneden wordt dat ouderen er zo’n 4 procent in koopkracht op achteruit zouden gaan.
Typisch rechts-liberaal beleid. De opbrengst van die keiharde bezuinigingen willen CDA en D66 middels lastenverlichting niet alleen ten goede laten komen aan gewone mensen. Nee, zij willen dat geld ook uitdelen aan de allerrijksten. Het verschil tussen arm en rijk wordt dan nog groter. Verouderd rechts beleid.
Wat doen de andere partijen?
De voornaamste partijen die tegenwicht kunnen bieden zijn de SP en de PVV, en er zijn ook realistische scenario’s waarin GroenLinks een belangrijke rol speelt. Deze partijen zijn, net als de PvdA, tegen extra bezuinigingen.
De PVV weigert samen te werken en is daardoor geen bedreiging voor de machtspositie die CDA en D66 proberen te veroveren. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. In theorie is het mogelijk dat de PVV steun aanbiedt om te voorkomen dat er extra bezuinigd wordt. Toch is dit heel onwaarschijnlijk.
Extra bezuinigingen, met name op zorg en ouderen, zullen leiden tot meer ontevredenheid. De PVV buit dat uit. Zij zijn dus liever hypocriet dan eerlijk.
De SP bevindt zich in een moeilijke fase. Bij het CDA en D66 maken ze daar gebruik van. Zij zien de SP blijkbaar zo politiek verzwakt dat zij nu zelfs openlijk hun rechtse muizenpact verkondigen. Hier ligt een enorme kans voor de SP.
De partij van Emile Roemer kan zich profileren door het CDA/D66-muizenpact als rechts bezuinigingsfetisjisme weg te zetten. Meer van hetzelfde, out of touch. Tegelijk PVV’ers aanvallen op het feit dat ze bereid zijn dat te laten gebeuren.
Daar ligt echter een dilemma. De SP zou dan namelijk de PvdA steunen: geen extra bezuinigingen op de zorg en de sociale zekerheid. Dat standpunt is voor SP’ers prima te verdedigen, maar er komt een verkiezingscampagne aan.
In mijn optiek zou de beste strategie voor de SP zijn: op specifieke punten (geen extra bezuinigingen op zorg en zekerheid) gericht steun uitspreken, en dit zonder onderdeel te worden van de door hen zo vermaledijde ‘neppositie’.
